TÁR Cały film Oglądaj Online na Fili cc
Czy oklaski to hałas? W scenie otwierającej film zdenerwowana Lydia wychodzi na scenę sali koncertowej, by złożyć hołd. Nie jest tam po to, by występować, ale by udzielić wywiadu, jako element jednego z tych festiwali kulturalnych, które od czasu do czasu odbywają się w głównych ośrodkach metropolitalnych. Jej rozmówcą jest pisarz New Yorker Adam Gopnik, który gra samego siebie w spektaklu, któremu prawdopodobnie brakuje samoświadomości – błysk w jego oku, gdy przeprowadza wywiad z Lydią, świadczy o zatwardziałym, pogodnie zadowolonym z siebie wszechwiedzącym. Tutejsza ekspozycja utwierdza status kulturowy Lydii w swoistym kamieniu, więc widza czeka film, który pokaże, jak, że tak powiem, robi się kiełbasę.
Lidia jest zapracowaną osobą. Ma cichą, ponurą, wydajną asystentkę o imieniu Francesca ( Noémie Merlant ), do której Lydia zwraca się mniej ciepło, niż większość ludzi odnosiłaby się do Siri lub Alexy.
Francesca obserwuje z daleka, jak Lydia podczas zaawansowanego seminarium dyrygenckiego w Juilliard z pasją i bluźnierstwem riffuje przeciwko aspektom kultury tożsamości po tym, jak jeden z jej studentów z banalną arogancją ogłasza, że jako queerowy BIPOC nie mogą się dogadać z Bachem, z powodu patriarchalnego stylu życia kompozytora.
Przygotowując się do wyjazdu z Nowego Jorku do swojej bazy w Berlinie, gdzie będzie nagrywać ostatnią symfonię w swoim cyklu Mahlera, Piątą, je lunch z innym dyrygentem, Elliotem Kaplanem (Mark Strong), który plotkuje z nią jak rówieśnik, ale wyraźnie jej zazdrości. Opowiada mu o swoich planach związanych z berlińską orkiestrą, w tym o „obracaniu” starszego kolegi, którego ucho nie jest takie jak kiedyś.
